عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
اگر در همسایگی صدها گرسنه ….  چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم
نخستین نعره مستانه را خاموش آندم بر لب پیمانه را می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم ….  
که می دیدم یکی عریان و لرزیان ، دیگری پوشیده است صد جامه رنگین
زمین و آسمان را وا‍گون مستانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
نه طاعت می پذیرفتم ….  نه گوش از جهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده
پاره ، پاره در کف زاهد نمایان ، سجده صد دانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحراگرد بی سامان
هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو آواره و دیوانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
به گرد شمع سوزان ، دل عشاق سرگردان ….  
سراپای وجود بی وفا معشوق را پروانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
به عرش کبریائی ، با همه صبر خدایی ….  تا که می دیدم عزیز نابه جایی ، ناز بر یک ناروا گردیده و خواری فروشد
گردش این چرخ را ، وا‍گون بی صبرانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  اگر من جای او بودم
که می دیدم مشوش عارف و عامی زبرق فتنه این علم عالم سوز مردم کش
به جز اندیشه عشق و وفا معدوم هر فکری در این دنیای پر افسانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد ….  چرا من جای او باشم ، همین بهتر که خود جای خود بنشسته و تاب تماشای تمام زشتکاریهای این مخلوق بی وجدان را دارد !
وگرنه من جای او چو بودم ،
یک نفس کی عادلانه سازشی با جاهل و فرزانه می کردم ! !!

عجب صبری خدا دارد